Forbanna hormomer!!

Idag har ikkje vore den beste dagen for å vere meg. I heile går og i heile dag har eg gått med en bekymra følelse, nesten sånn at det gjer vondt i hjertet når eg tenker på det.
Alt startet med en drøm som virket veldig sann, også hjelper ikkje det at eg fant noke som fekk meg til å bekymre meg meir fordi det hørte liksom til drømmen, også kjem no hormonene i tillegg og forsterker følelsane mine, så eg blir jo ikkje kvitt denne følelsen før eg har snakket med noken.. Men problemet er at den personen eg vil snakke med er ikkje tilgjengelig akkurat no. Håper eg ikkje må gå med denne følelsen heile helga, for det er ikkje en grei følelse å gå med.

Skulle hatt en sånn drømmefanger over senga slik at eg ikkje drømte den drømmen..